Parça parça hayatlar, asık nice suratlar. Karanlıklar içinde paylaºılan yalnızlıklar. Nefes almaya çalıºır boy veren bu çiçekler. Delinin tekinin attığı kuyuya bu taºları çıkarmaya çalıºır dört bir yanımdakiler. Didiºip kapıºarak. ?Yok sizdendi bizdendi; yok benim dedemindi elindeki bu hırka?. Anlamsız hayaller bu, anlamsız iliºkiler. ?F Tipi? bir dünya, hep içine debelendiğim. Son nefesime kadar elim kolum bağlı benim. Gözler tümden kapalı. Kapılar kapalı bana; pencereler hep kapalı; tüm sürgüler kapalı.
Hayat A, B, C ne de E Tipi; herkes olmuº aynı tip; iºte ?F Tipi?. Haydi sen de gel de ol Barikat gibi; kendin gibi; düºünen gibi.
Yalanlar savrulur burada, maskeler takılır. İnsanlar birbirlerini daha çok çok kandırır. Kazılır kuyular; gerçekler topraklara gömülür! Sürülür bir bir kendi yolunu bu çizenler. Sürüden kopup kendi olmak ?ölüm? demek. Ölüm yalnızlık demek; yalnızlık ?F Tipi? demek. Oysa, karanlığa hep ıºık tutan, aydınlatan, gökyüzünün yedi rengi dolaºır. Uzaklaºır hayaller hep; uzaklaºır yarınlar. Geride kalan sadece benim gençlik yılarım.
Ben uslanmaz aºkların, kavgaların adamıyım. Barut kokusunda hep umudu ben aradım. Sevdam için nice kirli topraklara yatıp kalktım. Ve ben ki tek yarınım; umudun kendisiyim! Düºmanımın mermisinde adım kazılıdır benim! Varsın üstüme gelsin bu zurnalarla kör gece. Ateº bende, ateº binim direnen bu elimde. ?F Tipi? bu dünyada ben ezilen, ben yalnız; ben düºtükçe hep kalkan. ݺte yine buradayım. Umudu iºledim size. Ve de geleceği yine: Harf harf, kemime kelime; aynen kilim gibi; aynen kilim gibi; aynen kilim gibi....
Hayat acımasız olsa da; atsa da bir tokat; derdini bir kenara at; yaºamana bak. Bak da gör gelecek neler getirecek. Benim için gerçek olan senin içinde gerçek. Karanlık gecelere yazdım sözlerimi ıºık olsun diye. Çıktım yükseklere, tepelere menfeze. Atladım en derine, diplere. ?F Tipi? bir dünyada insanların yüzüne düºen ifade gözlerimin içindeki endiºe nereye kadar devam edecek bu böyle. Bu ne ilk ne de son. ݺte geldi Barikat her ºeye son.